DR. ATOMIK

Τη Δευτέρα 11 Ιουνίου θα κυκλοφορήσει από την Hitchhyke το πρώτο άλμπουμ των Dr. Atomik με τίτλο το όνομα τους. Το σχήμα των Αντώνη Λιβιεράτου (Κεφάλαιο 24, Αντώνης Λιβιεράτος), Άδωνι Γουλιέλμου (πρώην Cosmic Teds, Φέλλα, Rockin' Bones) και Γιάννη Νικολάου, με τις ζωντανές εμφανίσεις του τα τελευταία 3 χρόνια, αποτελεί σημαντική μονάδα μιας καινούριας, γοητευτικής ελληνικής underground σκηνής που με το πέρασμα του χρόνου ταράζει τα νερά, με αποτέλεσμα το δισκογραφικό τους ντεμπούτο να αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Το "Dr. Atomik" ηχογραφήθηκε στο Hobart Phase και το Warehouse στούντιο, στην Αθήνα, τη μίξη όμως ανέλαβε μια "αδελφή ψυχή" και μέντορας της "avant garage" αισθητικής: ο Paul Hammann, επί 30 και πλέον χρόνια μηχανικός ήχου και παραγωγός των Pere Ubu, εγκατεστημένος μόνιμα στο Suma στούντιο που διατηρεί στο Painesville του ΟχάΪο, έβαλε μπρος όλες εκείνες τις αυθεντικές αναλογικές "μηχανές" του που έχτισαν έναν ήχο με αναγνωρισιμότητα και αρτίστικη άποψη, για να χαρίσει στο ξεχωριστό σύμπαν των Dr. Atomik το μαγικό άγγιγμα που το απογειώνει. Οι αισθητικές αξίες του garage και του NYC-punk μαζί με τη "βρετανική" γραφή του Αντώνη Λιβιεράτου επιβιώνουν σε ένα rock 'n' roll λιτό, άμεσο και σέξυ, συνάμα όμως και αρκούντως πειραγμένο, απρόβλεπτο και φευγάτο ώστε να επιφέρει μεταβολές στα σωματικά υγρά και την αίσθηση του χιούμορ του απαιτητικού ακροατή της ψηφιακής εποχής.

Οι Dr Atomik ισχυρίζονται ότι σχετίζονται με κάποιον μοχθηρό, πρώην Σοβιετικό (;;) επιστήμονα ονόματι Dr Atomik, από τον οποίο μάλιστα «κατευθύνονται με τηλεχειρισμό» (!!), αποτελώντας μέρος του σχεδίου του για υπονόμευση των Δυτικών αξιών μέσω της μουσικής τους. Το concept αποτελεί μάλιστα ζωτικό κομμάτι των live τους, ενός αλλόκοτου “sequence” διαστημικού garage-billy, Barrett-ικού μπαρόκ, Οδύσσειας του διαστήματος στην οθόνη και σουρεαλιστικής πρόζας, στην οποία δεσπόζει η ανάγνωση αποσπασμάτων από «Το ημερολόγιο του Δόκτορος»… Σε μια εποχή που θυμίζει έντονα το «κυνήγι μαγισσών» της δεκαετίας του ’50, οι Dr Atomik επαναφέρουν το μύθο του rock ‘n’ roll ως της απόλυτης «ασύμμετρης απειλής» για το κατεστημένο, σαρκάζοντας με οξυδέρκεια την υστερία των νεοσυντηρητικών. Ο ίδιος ο… Dr Atomik θυμίζει κάτι μεταξύ Dr Strangelove και Dr No, όπως η μουσική των Dr Atomik στα αυτιά του μέσου FM-rock ακροατή, αυτάρκης και αυτάρεσκη, λες και δεν υπάρχει τίποτα άλλο πέρα από τον κόσμο της, διαρκώς υποχθόνια και επικίνδυνη και πολύ μακριά από την κυρίαρχη τάση πάνω στο «ιδεώδες της ομορφιάς», τόσο ποιητική που τελικά μπορεί και να επηρεάσει τη λίμπιντο του μέσου συντηρητικού ακροατή. Ή όπως λένε κι οι ίδιοι «κάτι σαν Dr Feelgood meets Dr Kildair».