Επιστρατεύοντας μερικούς από τους παλιούς του γνώριμους από την Αμερική, δηλαδή τον Scott McCaughey (Young Fresh Fellows), τον Peter Buck (REM) και τον Bill Rifkin (Ministry), γνωστότερους μαζί ως Minus 5, συρρικνωμένους εδώ ως Venus 3 (!!), ο αρχιερέας της βρετανικής ψυχεδέλειας σκάρωσε τον πιο rock δίσκο του εδώ και πολλά χρόνια. "Γεφυρώνοντας την ψυχεδέλεια του Syd Barrett με τις αρχετυπικές αγγλικές σαχλαμάρες τύπου Edward Lear" (New York Times) ο Robyn Hitchcock είναι υπεύθυνος για ορισμένα από τα πιο ιδιοσυγκρασιακά pop κομμάτια της τελευταίας 25ετίας. Στο "Ole! Tarantula", με τη συνδρομή ακόμη και των Βρετανών του παλιόφιλων (Morris Windsor και Kimberley Rew από τους Soft Boys και τους Egyptians), συν τον Ian McLagan από τους Faces, ο Hitchcock αναβιώνει τον garage ήχο των Soft Boys σε ένα άλμπουμ που τον φέρνει για μια ακόμη φορά στο προσκήνιο.
No comments:
Post a Comment