APSE - "The Crowned"

Michael J Sheehy - Bloody Nose

THE ZINCS – Black Pompadour

Αρχικά το προσωπικό όχημα του, Βρετανού, πρώην μέλους των Sophia και των Elevate, που μετακόμισε στο Σικάγο, James Elkington οι Zincs πραγματοποιούν τη δεύτερη κυκλοφορία τους για την Thrill Jockey (τρίτο full άλμπουμ) και ακούγονται αγνώριστοι! Χωρίς να έχει αλλάξει η γραφή και η ερμηνεία του εξαιρετικού Elkington, πάντα κοντά στη βρετανική post-punk σκηνή, τους Sound και τους Echo & the Bunnymen, οι Zincs αυτή τη φορά είναι πολύ πιο ηλεκτρικοί και περιπετειώδεις με αποτέλεσμα ένα απίστευτο άλμπουμ σκοτεινού και μελωδικού εναλλακτικού rock που θα ώφειλε να πέσει σαν κεραυνός στο ανύποπτο κοινό. Η παραγωγή είναι του John McEntire (Tortoise) και είναι ένας ακόμη καλός λόγος για το εκπληκτικό αυτό άλμπουμ, όπως και η συμμετοχή της Edith Frost στα φωνητικά μαζί με τον James Elkington σε καίρια κομμάτια του δίσκου. Αποκάλυψη.

Brother Ali - Uncle Sam Goddamn

FUJIYA & MIYAGI – Transparent Things

Ένα τρίο από το Brighton που απ' ό,τι φαίνεται με το ντεμπούτο του άλμπουμ κυκλοφόρησε έναν από τους πιο έξυπνους και χαρισματικούς δίσκους της φετινής χρονιάς στη Βρετανία. Τους ένωσε η αγάπη τους για το ποδόσφαιρο, το kraut-rock και την electronica των '90ς, το αποτέλεσμα είναι τιο φρέσκο, groovy και ιδιαίτερο dance άκουσμα των τελευταίων χρόνων. Μια απίστευτη μίξη radio-friendly μελωδίας και ψαγμένης μετρονομίας με τους καυστικούς στίχους του David Best να συντελούν σε αυτό που το Pitchfork χαρακτήρισε "αδιανόητο" για τους Fujiya & Miyagi, ότι "χωρίς καν να ερωτηθούν, έκαναν το kraut-rock fun". Το άλμπουμ περιλαμβάνει και τα 6 κομμάτια από τα τρία 10ιντσα βινύλια που έγιναν σούπερ-cult και προσηλύτισαν διάσημους καλλιτέχνες και djs (Erol Alkan, LCD Soundsystem, Tiga, James Murphy) στο club των οπαδών των Fujiya & Miyagi, αλλά και 4 ακόμη καινούρια στο πιο ευφορικό πακέτο της χρονιάς.

Washington - Astral Sky

Οι Νορβηγοί έχουν δημιουργήσει πλέον μια παράδοση στο χώρο που θα μπορούσε να αποκληθεί "ρομαντικό rock", με τους Midnight Choir, τους Madrugada και τώρα τους Washington. Το "Astral Sky", το καινούριο άλμπουμ τους, έφτασε στο Νο1 των Νορβηγικών τσαρτς από την πρώτη μλερα κυκλοφορίας του και έχει ήδη γίνει χρυσό. Εδώ ο εκπληκτικός τραγουδιστής, συνθέτης/στιχουργός και κιθαρίστας τους Rune Simonsen διεκδικεί ευθέως τον θρόνο του "βασιλιά της μελαγχολίας" από τον Thom Yorke ή τον Jeff Buckley, με τους οποίους άλλωστε έχει συγκριθεί από τον πρώτο άλμπουμ των Washington. Χαμηλοί τόνοι, ειλικρίνεια και αυθεντική έκφραση σε ένα μνημειώδες άλμπουμ που δείχνει να τους ανοίγει το δρόμο προς τη μεγάλη επιτυχία και την παγκόσμια αναγνώριση.

ELLIOTT MURPHY – Coming Home Again

Από την εισαγωγή με τα ντραμς του "Pneumonia Alley" είναι φανερό ότι το 29ο άλμπουμ του θρυλικού Αμερικανού singer/songwriter είναι μια ξεχωριστή κυκλοφορία στην καριέρα του. Μετά το λιτό, blues άλμπουμ "Murphy Gets Muddy" και με μία εξαιρετική μπάντα, με επικεφαλής τον συνήθη ύποπτο Olivier Durand και τον Kenny Margolis (Cracker, Willy DeVille) στα πλήκτρα, ο Murphy γράφει για πρόσωπα (Hemingway, Paris Hilton) και εξωτικά μέρη (Ινδία, Vera Cruz) και όπως πάντα για τη μυθική του Murphyland - οι φανατικοί του θα σας ζητήσουν και διαβατήριο για εκεί - μιλώντας μέ έναν ήχο πλούσιο και μια μεγάλη ποικιλία ύφους. Αξεπέραστες μπαλάντες, "σωστά" rockers και ανάμεσα τους τα πιο radio-friendly τραγούδια του μετά από τις μεγάλες παλιές του επιτυχίες.

SOUTHERN CULTURE ON THE SKIDS – Countrypolitan Favorites

Countrypolitan ονομαζόταν μια τάση στην μουσική σκηνή του Nashville των '70s, κατά την οποία οι απλοϊκές επαρχιώτικες φόρμες της country ενσωμάτωναν χαρακτηριστικά της αστικής pop, γίνονταν ίσως πιο περίπλοκες ή και πιο ανοιχτές σε ξένες επιδράσεις και αναφορές, φτάνοντας συχνά σε φαινόμενα που θυμίζουν τη σημερινή μεταμοντέρνα ανάμιξη λαίκού και "έντεχνου". Οι αξεπέραστοι Southern Culture On the Skids αποφάσισαν τώρα, 20 χρόνια μετά το ντεμπούτο τους και ένα μετά το κάπως ωμό live τους, να αναβιώσουν την countrypolitan φιλοσοφία με αυτό το εκπληκτικό ολοκαίνουριο στούντιο άλμπουμ γεμάτο "χλιδάτες" και άκρως εμπνευσμένες διασκευές. Από T-Rex μέχρι Wanda Jackson και από Creedence Clearwater Revival μέχρι Onie Wheeler, από το "Life's A Gas" στο "Rose Garden" και από το "Tobacco Road" στο "Oh Lonesome Me", από το surf στο swamp rock και από εκεί στη Νότια soul και στο swing, το "Countrypolitan Favourites" είναι ένα ευφάνταστο πάρτυ-άλμπουμ, ίσως το καλύτερο που ακούσατε εδώ και πολύ καιρό, σίγουρα το καλύτερο της "νέας εποχής".

The Time Flys "Zodiac Killers Son"

THE TIME FLYS – Rebels Of Babylon

Τα τρομερά παιδιά από το Oakland της Καλιφόρνια ξαναχτυπούν, αυτή τη φορά με το ακόμη πιο κατακλυσμικό "Rebels Of Babylon". Ποτέ άλλοτε, από τη χρυσή εποχή της Sire Records στα μέσα των '70ς, το punk δεν έχει ακουστεί τόσο φρέσκο, πρωτοποριακό και εγκεφαλικό συγχρόνως! Οι Time Flys διαθέτουν την garage αισθητική των Stooges και των DMZ, την pop διάσταση των Ramones και τα ψαγμένα riff των Voidoids ή των Television, όλα σε ένα "σαν να μην υπάρχει αύριο" punk rock πάρτυ για έξυπνους ακροατές.

APSE – Spirit

Ένα από τα εναλλακτικά άλμπουμ που έχουν ήδη συγκεντρώσει ενθουσιώδεις κριτικές και ανάλογο cult-following τους τελευταίους μήνες, καθώς όλοι μιλάνε για ένα post-rock αριστούργημα. "Εισβάλλει αργά αργά μέσα από το δέρμα σου και σε τυλίγει με ένα στοιχειωμένο αγκάλιασμα", έγραψε το CMJ, ενώ το Organ μιλάει για "ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς". Οι μοιρασμένοι ανάμεσα σε Βοστώνη και Νέα Υόρκη Apse είναι γεγονός ότι στο πρώτο ολοκληρωμένο άλμπουμ τους για την Acuarela πραγματοποιούν ένα εκπληκτικό βήμα σε ένα κορεσμένο τοπίο επαναφέροντας αξίες όπως feeling, φαντασία, ψυχή και λοιπά ανάλογα από τα οποία ξεχειλίζει το "Spirit". Μέσα από ένα tribal υπόβαθρο αναδύονται εξωγήινες μελωδίες που καθηλώνουν με τη διακριτικότητα και το στυλ με το οποίο χτίζονται, κορυφώνονται και χάνονται, αλλά και με τη διάθεση για περιπέτεια και τις αναφορές σε Joy Division, Can, Liars, Sonic Youth και όλη την ψυχεδέλεια των '60ς και των '70ς. Ένα από τα πιο εντυπωσιακά νέα συγκροτήματα της χρονιάς.

Ο Ian Caple στη μίξη του καινούριου Sigmatropic

Ο Ian Caple είναι τελικά ο άνθρωπος που ανέλαβε την μίξη και, ολοκληρώνει τις στιγμές που μιλάμε, την τελική επεξεργασία του νέου άλμπουμ των Sigmatropic, στο στούντιο του στο Sussex της Βρετανίας. O φημισμένος παραγωγός, που έχει δουλέψει για ονόματα όπως οι Tindersticks, o Tricky, η Yoko Ono, οι Shriekback, οι Deus, o Yann Tiersen, o Ryan Adams, οι Suede, οι JJ72 και οι Faithless, είχε εκδηλώσει ήδη το θαυμασμό του για τη μουσική των Sigmatropic με αφορμή την κυκλοφορία του “Sixteen Haiku & Other Stories” και χωρίς πολλές περιστροφές βρέθηκε “on board” για το, αναμενόμενο με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και αρκετή περιέργεια, είναι αλήθεια, επόμενό τους.

Οι Sigmatropic τελειοποιούν το δικό τους απροσδόκητο χαρμάνι νέου rock και electronica, με post punk, ambient, brit-folk, art-rock, trip hop, americana, ακόμη και global πινελιές, τα δέκα τελευταία χρόνια έχοντας κυκλοφορήσει τρία άλμπουμ. Το πιο πρόσφατο, η διεθνής εκδοχή του «Δεκαέξη Χαϊκού και άλλες ιστορίες», βασισμένου σε ποίηση του Γιώργου Σεφέρη, συγκέντρωσε ένα απίστευτο cast ερμηνευτών και έκανε τα ξένα μουσικά μέσα να παραμιλούν (ως “μία από τις γοητευτικότερες κυκλοφορίες της χρονιάς» το θεώρησε το θρυλικό Rolling Stone) και να ψάχνονται προκειμένου να χαρακτηρίσουν τη μουσική εμπειρία που λέγεται Sigmatropic, πριν τους καταχωρήσουν τελικά κάπου ανάμεσα σε «εξώκοσμο dub, Morricone-rock και trip hop» (Godsend Online). Η επόμενη δουλειά τους, αυτή τη φορά χωρίς τους σπαρτιάτικους περιορισμούς των χαϊκού και λογικά πιο κοντά στις συμβατικές φόρμες του pop τραγουδιού, αλλά συγχρόνως και χωρίς τη «βοήθεια», ή το «πρόβλημα», των πολλών διαφορετικών ερμηνευτών, είναι μια πρόκληση για τους ίδιους τους Sigmatropic και για τις χιλιάδες των ακροατών που τους ανακάλυψαν σαν ένα πολύτιμο εξωτικό πετράδι μέσα από την κυκλοφορία του δίσκου σε πάνω από 20 χώρες σε όλο τον κόσμο.

Το καινούριο άλμπουμ φέρει τον τίτλο “Dark Outside”, είναι ακόμη μια παραγωγή του Άκη Μπογιατζή και περιλαμβάνει αρκετά τραγούδια που έχουν ήδη αγαπηθεί από τις ζωντανές εμφανίσεις του γκρουπ. Θα κυκλοφορήσει στην Ελλάδα το Σεπτέμβριο από την Hitch-Hyke. Θα προηγηθεί ένα σινγκλ στις αρχές του καλοκαιριού, το οποίο όμως, αν και από τις ίδιες ηχογραφήσεις, δεν θα υπάρχει στο άλμπουμ! Περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το άλμπουμ και το σινγκλ, τα τραγούδια, τους special guests, αλλά και το πρόγραμμα των κυκλοφοριών στην Ελλάδα και το εξωτερικό σε επόμενη ενημέρωση.

Sigmatropic - LIVE!

Robyn Hitchcock "Ole! Tarantula" Animated

ROBYN HITCHCOCK & THE VENUS – Ole Tarantula

Επιστρατεύοντας μερικούς από τους παλιούς του γνώριμους από την Αμερική, δηλαδή τον Scott McCaughey (Young Fresh Fellows), τον Peter Buck (REM) και τον Bill Rifkin (Ministry), γνωστότερους μαζί ως Minus 5, συρρικνωμένους εδώ ως Venus 3 (!!), ο αρχιερέας της βρετανικής ψυχεδέλειας σκάρωσε τον πιο rock δίσκο του εδώ και πολλά χρόνια. "Γεφυρώνοντας την ψυχεδέλεια του Syd Barrett με τις αρχετυπικές αγγλικές σαχλαμάρες τύπου Edward Lear" (New York Times) ο Robyn Hitchcock είναι υπεύθυνος για ορισμένα από τα πιο ιδιοσυγκρασιακά pop κομμάτια της τελευταίας 25ετίας. Στο "Ole! Tarantula", με τη συνδρομή ακόμη και των Βρετανών του παλιόφιλων (Morris Windsor και Kimberley Rew από τους Soft Boys και τους Egyptians), συν τον Ian McLagan από τους Faces, ο Hitchcock αναβιώνει τον garage ήχο των Soft Boys σε ένα άλμπουμ που τον φέρνει για μια ακόμη φορά στο προσκήνιο.

COWBOY JUNKIES – At The End Of Paths Taken

Οι Cowboy Junkies κυκλοφορούν ένα καινούριο στούντιο άλμπουμ, με 11 καινούριες δικές τους συνθέσεις, ηχογραφημένο εξ ολοκλήρου στο στούντιο του κιθαρίστα Michael Timmins στο Τορόντο, ο οποίος είναι υπεύθυνος και για την παραγωγή. Σε αντίθεση με το "Early 21st Century Blues", που πραγματευόταν θέματα όπως ο φόβος, η βία, η απληστία και ο πόλεμος, το "At the End Of Paths Taken" μιλάει για την οικογένεια και τη διαδοχή των γενεών, τις λεπτές σχέσεις ανάμεσα τους και "το αμετάκλητο" της διαπλοκής τους. Βουτηγμένο στα έγχορδα το "At the End Of Paths Taken" είναι η πιο εμπνευσμένη και άμεση συλλογή τραγουδιών των Cowboy Junkies εδώ και πολλά χρόνια, περιλαμβάνει ορισμένα all-time classics, ανοίγεται σε καινούριες διαστάσεις και κρύβει μέσα του ίσως την πιο αισθαντική, αν μπορεί ποτέ να γίνει κάτι τέτοιο, ερμηνεία της Margot Timmins. Φανταστικό artwork και συσκευασία - από τις πραγματικά σοβαρές νέες κυκλοφορίες της χρονιάς.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 24 - LIVE!

ΟΧΙ ΓΙΑ... ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟΥΣ:

ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13 ΑΠΡΙΛΗ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 24 LIVE ΣΤΟ ΜΙΚΡΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

Η πρώτη συναυλία της ιστορικής μπάντας μετά την κυκλοφορία του νέου άλμπουμ Drop In/ Drop Out.

Το να δει κάποιος το Κεφάλαιο 24 στη σκηνή είναι ο πιο απλός τρόπος για να καταλάβει πως το γκρουπ αντιλαμβάνεται τη μουσική: Σαν μια ατέλειωτη, υπέροχη περιπέτεια. Ο υποψιασμένος ακροατής θα αντιληφθεί επίσης την μοναδική ικανότητα των τριών μουσικών ν’αυτοσχεδιάζουν, αναπτύσσοντας επιτόπου δομές που συνήθως συναντάει κανείς μόνο σε οργανωμένες συνθέσεις. Και ενδεχομένως θα αναγνωρίσει στη μοναδική χημεία ανάμεσα τους τη δύναμη που διατηρεί το σχήμα επί έαν τέταρτο του αιώνα

ενεργό και δημιουργικό.

Έχοντας στο ενεργητικό τους την πολύ πρόσφατη κυκλοφορία του διπλού άλμπουμ Drop In/ Drop Out ανεβαίνουν για μια ακόμη φορά στη σκηνή του Μικρού Μουσικού Θεάτρου την Παρασκευή 13 Απριλίου.

Το Κεφάλαιο 24 (Chapter 24, αν προτιμάτε) αποτελείτε από τους Αντώνη Λιβιεράτο (κυρίως πλήκτρα και ηλεκτρονικά), Βαγγέλη Μπουλουχτσή (κυρίως μπάσο) και Περικλή Μπουλουχτσή (κυρίως κιθάρες)

Μικρό Μουσικό Θέατρο

Βεϊκου 33, Κουκάκι

Τηλ 210 9245644

Ώρα έναρξης: 10:00μ.μ

Είσοδος: 8 ευρώ

Hitch Hyke proudly presents PROPER MUSIC

Η Proper Music είναι ένας από τους μεγαλύτερους ανεξάρτητους δισκογραφικούς οργανισμούς στη Βρετανία. Ειδικεύεται σε όλο το φάσμα της λεγόμενης roots music, από τη jazz και τα blues στην folk και την country, μέσα από τα δικά της label (Proper Records) και το σημαντικότερο δίκτυο διανομής στη Βρετανία για όλα τα μικρά και μεγάλα label του χώρου (Proper Music Distribution). Η ανάπτυξη της είναι ραγδαία τα τελευταία χρόνια, κάτι για το οποίο ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό η εκπληκτική ποιότητα της δικής της παραγωγής και μάλιστα στο ευαίσθητο κομμάτι των επανεκδόσεων και των συλλογών. Οι τρεις σειρές της Proper Records, τα περίφημα "Proper Intros", "Proper Pairs" και "Proper Boxes" έχουν δικαιώσει απόλυτα τους τίτλους τους αποτελώντας, κατά γενική ομολογία του παγκόσμιου μουσικού Τύπου, σημεία αναφοράς για το πώς πρέπει να είναι μια τέτοια έκδοση!

“These collections are astounding accomplishments; works of genius", "...the Properbox, as we have come to expect, benefits from a knowledgeable selection together with extensive notes, details and photographs within a 48 page booklet...another remarkable achievement" (Jazz Journal)

“Four CDs – 93 tracks – and a plump booklet for the price of a cheap Indian meal. How is it done?” (Jazz Review)

“…this spiffing 4CD set contains enough top examples of the form in one helping to make an expert salivate and get a party going on” (Mojo)

“This must be the bargain of the decade" (The Daily Telegraph)

“Four discs, 97 tracks, a 44 page biography booklet …this almost feels too good to be the blues”

(HMV Choice).

Τα Proper Intros είναι μονά CD και λειτουργούν σαν ιδανικές εισαγωγές στον καλλιτέχνη, τα ιδιαίτερα δημοφιλή Proper Boxes είναι η απάντηση στην αναζήτηση της πληρότητας και της χρηστικότητας στο ίδιο πακέτο, ενώ τα διπλά Proper Pairs ανθολογούν τα Boxes προσθέτοντας μερικές χαρακτηριστικές αποκλειστικότητες για τους φανς. Στις τρεις σειρές θα συναντήσει κανείς τα μεγαλύτερα ονόματα της μουσικής του 20ου αιώνα σε ιστορικής πιστότητας ανθολογίες μέσα από τα αυθεντικά master και με την υποστήριξη ανεκτίμητου αρχειακού υλικού, όπως παρουσιάζεται στα ασυναγώνιστα ένθετα με τις εκτενείς σημειώσεις από τους κορυφαίους συλλέκτες-μελετητές της ιστορίας του κάθε δημιουργού. Και οι τρεις σειρές διατίθενται σε πολύ χαμηλές τιμές διεκδικώντας τον τίτλο της απόλυτης "value for money" αγοράς.

Η σύγχρονη παραγωγή της Proper Records διοχετεύεται μέσω της Proper Premier, με ονόματα όπως οι Nick Lowe, Robyn Hitchcock, Joan Baez, Patty Griffin, Andy Fairweather-Low και, o μόλις προσχωρήσας Richard Thompson, της εξειδικευμένης Specific Jazz, με τους τρεις βραβευμένους από το BBC καλλιτέχνες Tony Kofi, Anita Wardell και Alan Barnes και της Proper America, με τις φανταστικές southern soul παραγωγές από την ευρύτερη παρέα των Muscle Shoals Studios (Dan Penn & Spooner Oldham, Bobby Purify, Hacienda Brothers).

Ο κατάλογος της Proper Records θα είναι αρχικά διαθέσιμος στο σύνολο του, εκτός ενδεχομένων ελλείψεων, από τη Δευτέρα 16 Απριλίου, σαν συνέπεια της ολοκαίνουριας συμφωνίας της με τη Hitchhyke για αποκλειστική αντιπροσώπευση και διανομή στην Ελλάδα. Οι πρώτες νέες κυκλοφορίες που θα προωθηθούν στον Τύπο αποτελούν μια επιλογή από τις πιο πετυχημένες πρόσφατες κυκλοφορίες της εταιρείας. Ανάμεσα τους το καινούριο, restored live άλμπουμ της Joan Baez, το τελευταίο του Robyn Hitchcock, τα κορυφαία πρόσφατα Proper Boxes (Woody Guthrie, Jelly Roll Morton, Thelonius Monk, Muddy Waters και τα δύο απίστευτα rockabilly/r'n'r boxes "We 're Gonna Rock, We 're Gonna Roll" και "Classic Rockabilly") και Proper Intros (Elmore James, Horace Silver, Yma Sumac, Little Esther, Johnny Smith), αλλά και οι νέες κυκλοφορίες του Απριλίου, η συλλογή με τα φετινά folk βραβεία του BBC ("BBC Radio Folk Awards 2007"), το ασύγκριτο κουτί του Sonny Rollins, η ανεκτίμητη πραγματεία-box set του Ron Kavana πάνω στην Ιρλανδική folk και το καινούριο άλμπουμ του θρυλικού Bill Kirchen, βαθμολογημένο ήδη με 4 αστέρια από το Record Collector.

THE EARLIES – The Enemy Chorus

Το καινούριο άλμπουμ των Earlies προβάλλει σαν μία από τις κορυφαίες εναλλακτικές κυκλοφορίες της χρονιάς. Το αμερικανοβρετανικό γκρουπ που πραγματοποίησε ένα από τα καλύτερα ντεμπούτα του 2004, αποσπώντας το απίστευτο 10/10 στο "δύσκολο" NME, ακολουθεί με ένα άλμπουμ που αναμένεται να κινητοποιήσει όλους τους φίλους της νέας μουσικής. Ηχογραφημένο στο Τέξας και το Μάντσεστερ το "The Enemy Chorus" γεφυρώνει το σύγχρονο post-rock με το παλιό καλό psych-progressive rock σε ένα απόλυτα προχωρημένο νέο pop σχήμα, ικανό να προκαλέσει ρίγη τόσο στους φανς της ταξιδιάρικης folk όσο και σ' αυτούς της ψαγμένης dance σκηνής! Κατ' ουσία ένα σύγχρονο προοδευτικό rock άλμπουμ που δεν διστάζει να αναφερθεί στο αποδομημένο rock της μετά-Sonic Youth γενιάς, στους τρόπους της electronica και στο λυρισμό και τη διάθεση για περιπέτεια του prog-rock των '70ς στο ίδιο αυτόφωτο και στιβαρό κομμάτι. 'Intergalactic", "beguiling" είναι κάποιοι από τους χαρακτηρισμούς για τους Earlies και τη δουλειά τους, ο ακριβέστερος όμως είναι "a work of baroque detail".

Ziggy Marley - Love Is My Religion

Ralfe Band - Women of Japan

WASHINGTON - Vaults

Rickie Lee Jones - The Sermon On Exposition Boulevard - #1

PET: Whip My Blue Chip

Bigbang - Saturn Freeway

ZIGGY MARLEY – Love Is My Religion

To "Love Is My Religion" του Ziggy Marley τιμήθηκε πρόσφατα με το βραβείο Grammy για "το καλύτερο reggae άλμπουμ" και επανακυκλοφορεί από την Cooking Vinyl. Πρόκειται για το δεύτερο προσωπικό άλμπουμ του Ziggy, γιού του αείμνηστου Bob Marley και επί 20 χρόνια μέλους των Melody Makers, του φωνητικού σχήματος δηλαδή που συναπάρτισε μαζί με τα αδέλφια του και συνόδευε τον πατέρα τους. Σε αντίθεση με το “Dragonfly”, όπου ο Ziggy Marley ενισχύθηκε από τις συμμετοχές διάσημων φίλων του όπως οι Flea και John Frusciante (Red Hot Chili Peppers), στο καινούριο του άλμπουμ αναλαμβάνει τα πάντα, τις συνθέσεις, τα περισσότερα όργανα αλλά και την παραγωγή, με θεαματικά μάλιστα αποτελέσματα! Απέριττος και άμεσος ο Ziggy, δεν διστάζει να ξεδιπλώσει το ρομαντισμό του και το όνειρο της πλανητικής αγάπης, όπως το έκανε και ο πατέρας του, ανεπιτήδευτα και σεμνά. Το αποτέλεσμα τον δικαιώνει, το “Love Is My Religion” είναι ένα άλμπουμ που θα μπορούσε να προέρχεται από τη χρυσή εποχή της παγκόσμιας κυριαρχίας της reggae, ίσα μέρη “lover’s” ίσα μέρη “fighter’s” rock, όλα τα μέρη funky-groovy, “human’s” rock.

RICKIE LEE JONES – Sermon On Exposition Boulevard

Κουβαλώντας τη βαριά κληρονομιά της απόλυτης μποέμ προσωπικότητας, κάποτε μούσας του Tom Waits, η Rickie Lee Jones επιστρέφει το 2007 με έναν πραγματικά "αιχμηρό" δίσκο, "τον καλύτερο της καριέρας της" και "έναν από τους καλύτερους της χρονιάς", όπως συμφωνούν όλα ανεξαιρέτως τα διεθνή μουσικά έντυπα. Το "Sermon On Exposition Boulevard" είναι όντως μια πολύ μεγάλη στιγμή του 2007, άμεσο, ανεπιτήδευτο, εκφραστικό και εθιστικό, αντιπροσωπεύει επάξια τη μεγάλη κυρία που το υπογράφει, αλλά και όλα όσα αντικομφορμιστικά αυτή αντιπροσωπεύει. Αγυάλιστη, αυτοσχεδιαστική, ποτέ όμως τζαζ, αντίθετα, πιο κοντά στους Velvet Underground ή σαν την Patti Smith να διασκευάζει το "Astral Weeks", η Rickie Lee Jones δίνει σούπερ διάσταση σε μια ιδέα του εικαστικού Lee Candelon και του βετεράνου του LA-punk Peter Atanassof πάνω στη μεταφορά του λόγου του Ιησού Χριστού στο σήμερα! Έτη φωτός μακριά από οποιαδήποτε "born again" ευαγγελική σαχλαμάρα το 'Sermon On Exposition Boulevard" λέει μια πολύ δυνατή ιστορία, για πολλούς τη δυνατότερη ever, με τον πιο ψυχωμένο και μακράν τον πιο καλλιτεχνικό τρόπο που ειπώθηκε ποτέ. Με τη συνδρομή μάλιστα στην παραγωγή του Rob Schnapf (Elliott Smith, The Vines, Beck) το "Sermon On Exposition Boulevard" ξαναέστειλε τη Rickie Lee Jones στα εμπορικά τσαρτς! Άπαιχτη.

JESSE SYKES & THE SWEET HEREAFTER – Like, Love, Lust & The Open Halls Of The Soul

Το καινούριο άλμπουμ της Jesse Sykes και των Sweet Hereafter είναι ένα μεγάλο βήμα μπροστά, ή μάλλον προς το… παρελθόν και πιο συγκεκριμένα την ψυχεδέλεια των '60ς. Η εξαιρετική singer/songwriter από το Portland του Oregon είχε ήδη εντυπωσιάσει με το american gothic του προηγούμενου άλμπουμ της για την Fargo, ωστόσο με το "Like Love, Lust & The Open Halls of the Soul" προβάλλει σαν ένα από τα πιο υπολογίσιμα μεγέθη της νέας αμερικάνικης σκηνής. Σε παραγωγή του Tucker Martine (Decemberists, The Long Winters, Laura Veirs) και του Martin Feveyear (Mark Lanegan, Kings of Leon) η Jesse Sykes και η μπάντα της ακούγονται σαν τους Ultimate Spinach αν είχαν για τραγουδίστρια τους την Patti Smith, ή σαν την Marianne Faithful παρέα με τους Velvet Undeground, ή οποιοδήποτε ακόμη underground psych διαμάντι από το 1968 δεν έχετε ακούσει ποτέ. (Uncut****, Mojo****).

THE RALFE BAND - Swords

Moon will rise, moon will fall, Moon will rise and fall but no-one sees me crawl, Along your darkened hall, In your room amidst the gloom, I can see geraniums are all in bloom, While you sleep in the afternoon

Οι Ralfe Band κυκλοφόρησαν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα βρετανικά ντεμπούτα την περασμένη χρονιά, ένα άλμπουμ που χαρακτηρίστηκε "αριστουργηματικό", "παράξενο" και "εθιστικό" μέσα σε όλη την ευρωπαϊκή του λόγια αισθητική και την αδιαμφισβήτητη "βρετανικότητα" του. Κάπου ανάμεσα σε Beta Band, Kinks, Residents και Yann Tiersen το σχήμα του Oly Ralfe χρησιμοποιεί ακορντεόν, βιόλα, πιάνο, μαντολίνο και κρουστά για να χρωματίσει μια εμπειρία που παραπέμπει περισσότερο στο σύμπαν του Terry Gilliam ή τη ζωγραφική του Salvador Dali παρά στη συμβατική βρετανική pop της βιομηχανίας. "Κράτος εν κράτει" χαρακτήρισε την pop τους ο Independent! Το "Swords" κυκλοφορεί τώρα στην ηπειρωτική Ευρώπη από την γαλλική Talitres - μην αφήσετε να σας ξεφύγει.

" a whiskey-soured folk trip, from east to west…Ralfe's moon-eyed beauty is simply the work of one vivid imagination." - MOJO ****

"Ralfe Band have delivered one of the most arresting debuts of year". - Music Week

"chaotic and quirlky…a law-unto-itself blend…Works for me." - The Independent On Sunday ****

"Ralfe Band are a brilliant new band who play psychopathic folk-waltz music…epic and peculiar and catchy as hell". J. Barrat (The Mighty Boosh) in Metro

MK-O @ Melodia

OI MK-O ΣΗΜΕΡΑ,ΤΡΙΤΗ 3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ, ΖΩΝΤΑΝΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ ΡΑΡΑΚΟΥ ΣΤΟΝ ΜΕΛΩΔΙΑ (99,2) - ΩΡΑ 10:00 μ.μ



«Θυμηθείτε πως αισθανθήκατε την πρώτη φορά που ακούσατε το Fear of music των Talking Heads ή το Selected Ambient Works του Aphex Twin... Μία από τις πιο ολοκληρωμένες σε άποψη και επιτυχημένες στους στόχους τους καταθέσεις που έχουμε γνωρίσει στον τοπικό μουσικό ορίζοντα.»

Νίκος Μανής, SONIK

«Ένα άλμπουμ καλειδοσκοπικού χαρακτήρα... οι ικανότητες δημιουργικής ενσωμάτωσης τόσο διαφορετικών στιλ σε ένα όλον, φέρνουν ένα συναρπαστικό αποτέλεσμα.»

Αντώνης Ν. Φράγκος, ΔΙΦΩΝΟ

«Δεν θα απορήσω αν κάποια μέρα το Ovation φιγουράρει σε μια λίστα με τα σημαντικότερα πρωτοποριακά albums που ηχογραφήθηκαν ποτέ από Έλληνες δημιουργούς.»

Χάρης Συμβουλίδης, AVOPOLIS

«Τραγούδια και ορχηστρικά θέματα, επιρροές από το ρόκ έως την κλασική, αλλά και από το τέκνο μέχρι το funk και το industrial… το cd είναι χάρμα ακοής.»

Αποστόλης Καπαρουδάκης, ΗΧΟΣ

THES ONE - Lifestyle Marketing

O Thes One, το ένα δεύτερο των People Under the Stairs, του φημισμένου Hip Hop ντουέτου από το L.A., κυκλοφορεί το πρώτο του σόλο άλμπουμ. Σαν beat-master των PUTS, ο Thes One έχει ανακαλύψει αμέτρητους θησαυρούς, η συλλογή όμως με τα αυθεντικά διαφημιστικά jingles που έγραψε και κυκλοφόρησε ανεξάρτητα ο Herb Pilhofer με τίτλο "Music That Works" έμελλε να αποτελέσει την παλέτα πάνω στην οποία θα άπλωνε τα θέματα της πρώτης του, instrumental, σόλο δουλειάς με τίτλο "Lifestyle Marketing". Λειτουργώντας σαν παραγωγός, ενορχηστρωτής και mixmaster o Thes One έχει σκαρώσει ένα απολαυστικό groovy άλμπουμ και ένα σχόλιο, με μεγάλο ενδιαφέρον για τους φίλους της αμερικάνικης pop κουλτούρας. Στο bonus CD περιλαμβάνεται το αυθεντικό άλμπουμ του Herb Pilhofer με τα διαφημιστικά και μία συνέντευξη του Thes One με τον Mr. Pilhofer.

Grant Lee Phillips - Soft Asylum (Now Way Out)

From the upcoming album STRANGELET

HIGH LLAMAS – Can Cladders

Μετά από ένα μεγάλο διάστημα απουσίας οι High Llamas επιστρέφουν με ένα pop-masterpiece! O Sean O' Hagan και η πολύχρωμη παρέα του επαναφέρουν εδώ την παραδοσιακή, χαρούμενη, pop αισθητική που χαρακτήριζε τη δουλειά τους σε όλα τα '90ς, με μερικά από τα πιο δυνατά του κομμάτια, όλο και πιο κοντά στον απόλυτο εξωτικό ήχο, το μυθικό χαρμάνι... Ένα κουαρτέτο εγχόρδων και μια γυναικεία χορωδία δίνουν τον τόνο στο gospel των High Llamas, πάνω σε μια ηδονική ηχητική κατάσταση βασισμένη σε πιάνο, βιμπράφωνο και όργανο και χτισμένη πάνω στην σοφιστικέ pop παράδοση του Brian Wilson, των Steely Dan ή των 10CC, αλλά και την blue-eyed soul της Laura Nyro και των Big Star. O Sean O' Hagan θεωρείται μία από τις σπουδαιότερες μορφές της νέας βρετανικής μουσικής σκηνής, οι ενορχηστρώσεις, οι συνθέσεις και τα remixes του είναι μοναδικά και περιζήτητα, έχοντας επανειλημμένα οδηγήσει καλλιτέχνες όπως οι St. Etienne, Stereolab, Brian Wilson, Love, Doves, Super Furry Animals, Tom Ze και Will Oldham σε αναζήτηση των υπηρεσιών και των ταλέντων του. "... απίστευτη μουσικότητα" (Mojo****).