ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΕΜΠΟΝΟΣ– Far West: Tribal Dances
Αν πιστέψουμε στη θεωρία του Τζακ Κέρουακ για την Αμερική, ότι δηλαδή…γέρνει κάπως προς τα αριστερά, όπως κοιτάμε το χάρτη, με αποτέλεσμα όλα τα "κατακάθια" και τα "unamericans" να μαζεύονται στη Δυτική Ακτή, τότε στην Ελλάδα θα έπρεπε να περιμένουμε επιτέλους κάτι ριζοσπαστικό από το δικό μας West Coast... Μετά λοιπόν από παραινέσεις, φάρσες, εκβιασμούς και απειλές μία πραγματικά ρηξικέλευθη μουσική που μόνο από την Ελλάδα θα μπορούσε να προέρχεται και δεν μας ξαναθυμίζει την oriental μας παράδοση είναι γεγονός: το "Far West: tribal dances", μια δουλειά που ο Σωτήρης Δεμπόνος έψαχνε επί χρόνια, κυκλοφορεί τώρα από την Hitchhyke και προσφέρει ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σύγχρονα ακούσματα της χρονιάς, ένα πρωτάκουστο fusion παράδοσης και πρωτοπορίας που ανοίγει τις αισθήσεις και τα μυαλά. Φανταστείτε την ηχώ από τα μαντολίνα, τις χορωδίες και τις μπάντες πνευστών της Επτανησιακής παράδοσης, όπως την αποτύπωσε ο Δεμπόνος στις ηχογραφήσεις που έκανε σε ταβέρνες και στους δρόμους της Κεφαλονιάς, να σβήνει μέσα στα ζεστά, jazzy groove των samples και των πάσης φύσεως ηλεκτρονικών, σε ένα φευγάτο, αρκούντως ρομαντικό και πέρα για πέρα προσωπικό κοκτέηλ που θα ζήλευε και ο, εξίσου Κεφαλλονίτης συμπαραγωγός του, Αντώνης Λιβιεράτος. Στο μοναδικό τραγούδι του δίσκου τραγουδάει η Σαββίνα Γιαννάτου. Eat my dust Amon Tobin
Αν πιστέψουμε στη θεωρία του Τζακ Κέρουακ για την Αμερική, ότι δηλαδή…γέρνει κάπως προς τα αριστερά, όπως κοιτάμε το χάρτη, με αποτέλεσμα όλα τα "κατακάθια" και τα "unamericans" να μαζεύονται στη Δυτική Ακτή, τότε στην Ελλάδα θα έπρεπε να περιμένουμε επιτέλους κάτι ριζοσπαστικό από το δικό μας West Coast... Μετά λοιπόν από παραινέσεις, φάρσες, εκβιασμούς και απειλές μία πραγματικά ρηξικέλευθη μουσική που μόνο από την Ελλάδα θα μπορούσε να προέρχεται και δεν μας ξαναθυμίζει την oriental μας παράδοση είναι γεγονός: το "Far West: tribal dances", μια δουλειά που ο Σωτήρης Δεμπόνος έψαχνε επί χρόνια, κυκλοφορεί τώρα από την Hitchhyke και προσφέρει ένα από τα πιο ενδιαφέροντα σύγχρονα ακούσματα της χρονιάς, ένα πρωτάκουστο fusion παράδοσης και πρωτοπορίας που ανοίγει τις αισθήσεις και τα μυαλά. Φανταστείτε την ηχώ από τα μαντολίνα, τις χορωδίες και τις μπάντες πνευστών της Επτανησιακής παράδοσης, όπως την αποτύπωσε ο Δεμπόνος στις ηχογραφήσεις που έκανε σε ταβέρνες και στους δρόμους της Κεφαλονιάς, να σβήνει μέσα στα ζεστά, jazzy groove των samples και των πάσης φύσεως ηλεκτρονικών, σε ένα φευγάτο, αρκούντως ρομαντικό και πέρα για πέρα προσωπικό κοκτέηλ που θα ζήλευε και ο, εξίσου Κεφαλλονίτης συμπαραγωγός του, Αντώνης Λιβιεράτος. Στο μοναδικό τραγούδι του δίσκου τραγουδάει η Σαββίνα Γιαννάτου. Eat my dust Amon Tobin 
5 comments:
Πολύ ωραίο και χρήσιμο το blog σας! Ψάχνω συχνά διάφορες παλιότερες κυκλοφορίες σας που έχω δυσκολία να βρω...Που θα μπορούσα να απευθυνθώ?
Αυτό είχε περάσει και από το δικό μου μυαλό. Κι όλοι ξέρουν πως παλαιότερες κυκλοφορίες σας αποτελούν πλέον συλλεκτικά και δυσεύρετα κομμάτια.
Οπότε η ερώτηση της luna76 είναι και δική μου.
Ευχαριστώ.
Αν δεν μπορείτε να τα βρείτε στα δισκάδικα, μη διστάσετε να μας ρωτήσετε! απλά επικοινωνήστε μαζί μας στο γνωστό e-mail!
Για το δίσκο του Σωτήρη Δεμπόνου μόνο συγκίνηση μπορώ να δηλώσω.Η συνομιλία που διαλέγει να κάνει όχι μόνο με το μουσικό ιδίωμα του νησιού του, αλλά με όλους τους ήχους που υπάρχουν στην Κεφαλονιά, αποδεικνύει ότι αυτό το υπόστρωμα των Επτανήσων μπορεί να βρει ξανά τη θέση που του αξίζει στη μουσική και μάλιστα με τρόπο που να ξεπερνά την τοπικότητα ή το οποιοδήποτε φολκλόρ! Με χιούμορ και με συναίσθημα. Συγχαρητήρια, π δίσκος είναι διαμάντι!
Ετσι όπως πάει, ένας από τους πιό σημαντικούς δίσκους της χρονιάς θα περάσει απαρατήρητος! Δεν πειράζει εμείς τον δίσκο του Δεμπόνου τον συζητάμε και τον χαιρόμαστε, μήπως όμως πρέπει να κάνετε κάτι με τους περίφημους ραδιοφωνικούς σας παραγωγούς που με τόσα ωραία πράγματα τους τροφοδοτείτε;Λέμε μήπως;
Post a Comment